کد خبر: ۲۴۳
۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ - ۰۰:۰۰

صبوری در میدان مبارزه

حسن نمایانی 11سال است که بوکس می‌زند و ووشو کار می‌کند. 11سالی که هیچ‌وقت تصور نمی‌کرد برایش بدون پول و آینده باشد. باوجود این، هنوز هم درگیر این ورزش و علاقه‌اش است تا شاید بتواند به نحو دیگری با آن برای خودش آینده خوبی بسازد. مقدمه را با پیش‌فرض این موضوع دنبال کنید که در سابقه‌اش بیش‌از 25مدال قهرمانی استانی، کشوری و آسیایی ووشو، بوکس و کیک‌بوکس دارد.

حسن نمایانی 11سال است که بوکس می‌زند و ووشو کار می‌کند. 11سالی که هیچ‌وقت تصور نمی‌کرد برایش بدون پول و آینده باشد. باوجود این، هنوز هم درگیر این ورزش و علاقه‌اش است تا شاید بتواند به نحو دیگری با آن برای خودش آینده خوبی بسازد. مقدمه را با پیش‌فرض این موضوع دنبال کنید که در سابقه‌اش بیش‌از 25مدال قهرمانی استانی، کشوری و آسیایی ووشو، بوکس و کیک‌بوکس دارد.

 

زندگی کنار خانواده‌ای ورزشی

محسن 24سال قبل در محله بهمن مشهد به دنیا آمده و بیشتر دوران کودکی‌اش در باشگاه گذشته، آن هم به این دلیل که مادرش مدیر باشگاه بوده است. البته در خانه هم کم از ورزش نشنیده است. به این دلیل که پدرش فوتسال بازی می‌کرد و برادرش هم به‌صورت حرفه‌ای در پرورش‌اندام فعال بود. به همین دلیل است که به قول خودش ژن ورزش را در خونش دارد و نمی‌تواند از آن بگذرد.

او که از کودکی با ورزش بزرگ شده، در چهارده‌سالگی به‌صورت تخصصی رشته ووشو و بوکس را انتخاب کرده است تا با آن آینده‌اش را در ورزش و حتی حرفه‌اش بسازد: آن‌قدر به این 2رشته علاقه داشتم که وقتی وارد باشگاه شدم و چند روز تمرین کردم، استادم آقای هادی جهانی گفت تو خوب مسابقه می‌دهی.

او درست 2هفته بعد از آغاز تخصصی ووشو راهی مسابقات استانی رده نوجوانان شد و توانست با 34کیلوگرم وزن در سالن مهران روی سکوی اول بایستد. این مسابقه قوت قلبش را بیشتر کرد برای موفق‌شدن در این راه که نتیجه آن مقام نخست مسابقات ووشو کشوری در سال1393، مقام اول مسابقات ووشو ملی در سال1395، مقام برتری ووشو کشوری در سال94، رتبه دوم آسیایی در رشته کیک‌بوکس در سال2015، رتبه نخست لیگ‌برتر ووشو در سال1395، مقام اول انتخابی تیم‌ملی ووشو در مسابقات دانشجویی و ده‌ها مقام دیگر است.
حال جای همه این مدال‌ها در اتاقش روی دیوار است تا انگیزه‌اش را از دست ندهد و راهی پیدا‌کند که با ورزش پول درآورد: این مقام‌ها و عنوانشان برای خود ورزش‌کار است. چون در رشته‌های ووشو و بوکس هیچ حمایتی از ورزش‌کار نمی‌شود. شاید باورتان نشود که بگویم من در همه این سال‌ها با هزینه شخصی راهی مسابقات شده‌ام و تنها آورده مالی‌ام یک ربع‌سکه و هزینه رفت‌وبرگشت به مسابقات بوکس دانشجویان در سال1397 بود.

باوجود این محسن ناامید نشده و این روزها با تجربه ورزشی‌اش 2راه پیدا کرده است. اینکه به‌صورت خصوصی مربیگری می‌کند و راه دوم اینکه بعد از گرفتن کارشناسی در رشته مکانیک، کارشناسی‌ارشد را در رشته تغذیه ورزشی ادامه دهد تا سال‌ها فعالیت ورزشی‌اش بی‌نتیجه نماند.

 

آموزش رایگان به همکلاسی‌ها

محسن از ورزش و قهرمانی‌هایش هیچ پولی درنیاورده، اما گویا درسی گرفته که خیلی باارزش‌تر از مادیات است: به‌شدت پرخاشگر بودم، اما ورزش به من یاد داد آرام، صبور و متواضع باشم. از طرف دیگر، چون ورزش انرژی‌های کاذب درون آدم‌ها را از بین می‌برد، باعث می‌شود در سن جوانی سمت بزه کشیده نشوی.
البته محسن با ورزش برای چند نفر از دوستانش هم سرمایه‌هایی ساخته است؛ اینکه با تمرین‌دادن رایگان در دوران دانشجویی راهی بازکرده است که اکنون 3نفر از هم‌دانشگاهی‌هایش ووشو و بوکس کار می‌کنند و حتی یکی از آن‌ها راهی مسابقات تایلند شده‌است.

ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
03:44